Kita kenal secara kebetulan,
Kita rapat pun secara kebetulan,
Dulu,
Kemana saja saya pergi, awak ada.
Apa saja saya buat, awk nak teman.
Sekarang,
Semua benda sentiasa ada pilihan.
Semua benda terbatas.
Dulu,
Walau sibuk mana pun awak,
Awk akn cari 1 masa,
Untk dngr semua cerita saya.
Sekarang,
Kita contct hnya tnya kabar, dekat mana and tidur.
Yg mintak saya serahkan hati saya itu awak,
Dan yg makin menjauh itu pun awak.
Yang mintak saya anggap "cinta platonik" tu awak,
Dan yg main tarik tali itu pun awak.
Yg mintak saya rendahkn ego adlh awak,
Dan yg tinggalkn saya pun adlh awak.
Yg mintak saya jgn membenci adlh awk,
Dan yg buat saya mula membenci pun adlh awk.
Cuma satu saya nak pesan,
Jgn ajar saya untk hilangkan diri.
Jgn ajar saya untk keraskan hati.
Jgn ajar saya untk membenci lelaki.
Kalau ad org yg boleh gntikan tmpt saya dlm hati awk,
Jgn diam. Jgn biarkan. Jgn tunggu.
Bagi tahu saya, saya dgn rela undurkan diri.
Mungkin ini cerita kita yg Allah dah tulis,
Kita berkawan setakat ini ?
Terima kasih untk kenangan manis yg singkat ini.
